Aleksandra Salamon, kl. 1
XXXIV LO z Oddziałami Dwujęzycznymi
im. Miguela de Cervantesa

Pamiętnik narkomanki Barbary Rosiek

Książka o której jest ta praca to prawdziwe przeżycia dziewczyny, a w późniejszym okresie kobiety która przechodziła przez piekło będąc pod uzależnieniem narkotykowym. Jako jednej z nielicznych udało jej się wyjść z nałogu i tym samym docenić życie.

Autorka, która równocześnie jest bohaterką książki to Barbara Rosiek. Urodziła się 28 czerwca 1959r. w Częstochowie. Ukończyła studia psychologiczne w Krakowie jednak jej zainteresowania są obszerne, od pisarstwa poprzez sztuki poetyckie a kończąc na malarstwie.

Cała książka "Pamiętnik narkomanki" powstała dzięki autentycznym zapiskom, w formie pamiętnika autorki. Wszystko to doskonale opisuje problemy i dojrzewanie młodzieży. Chęć uniezależnienia się, brak akceptacji ze strony rodziców, niewyobrażalna samotność bohaterki, późniejsze problemy ze szkołą oraz z policją. Cała ta sytuacja, doprowadziła Panią Barbarę do najgorszej z możliwych chorób - narkomanii. Zniewala ona nie tylko ciało ale również i duszę. Postawa, którą prezentuje ta kobieta, uświadamia nam jak bardzo bezbronny i słaby jest człowiek, pod wpływem nałogu, nałogu który początkowo miał być tylko zabawą. Sprowadziło ją to na samo dno, w miejsce gdzie kończy się człowieczeństwo a zaczyna walka o każde "jedzenie". W takiej sytuacji przestaje się wiedzieć co to są uczucia. Rosiek nie miała przyjaciół, w tamtym świecie nie ma na nich miejsca - są tam tylko układy. Jednak nawet Ci znajomi zaczęli opuszczać Barbarę… Poczynając od Igi, poprzez Tomka, Filipa i kończąc na najważniejszym, na Alfie. Bohaterkę otaczała śmierć. Ona sama czuła, że ta zbliża się również do niej. Nosiła "maski" by nikt nie mógł poznać przez co przechodzi. Dawała nadzieje rodzicom, że po leczeniach może normalnie funkcjonować i chodzić do szkoły. Dawała nadzieje, że może żyć i odzyskać radość życia zapominając o nałogu. Sentencja "Lubię samotność ale nie kiedy mam jej już dość. Wtedy szukam ludzi by znów się zniechęcić" doskonale podsumowuje pierwszą część książki.

Po zapaści Barbara postanawia żyć, postanawia skończyć maturę i uczyć się, by zdać na studia. Pokazuje nam, że wyjście z nałogu jest możliwe, wystarczy tylko naprawdę chcieć i walczyć o to. Druga i ostatnia część lektury ukazuje nam jak mocny musi być człowiek i jakiego wsparcia potrzebuje, by przekonać się do świata.

"Pamiętnik narkomanki" jest przejmującą opowieścią, niejednokrotnie drastyczną, jednak konieczną do walki z narkomanią. Jest świadectwem i przestrogą skierowaną do wszystkich grup wiekowych. Należy pamiętać, iż "Każdy rodzaj narkotyku doprowadza cię do ostatecznej klęski - odrętwienia."